kosmos070423-5 (1)

Διαδυκτιακοί καπνιστές

Πρόσφατα αναγκάστηκα να
στερήσω από το παιδί μου
κάτι που το θεωρεί απαραίτητο.
Το κινητό του. Ναι, απαίτησα να
μου το δώσει, για πέντε μέρες, γιατί
θεωρώ ότι του κάνει κακό.
Μόλις το έκανα κατέρρευσα. Συνειδοποίησα ότι αισθανόμουν χειρότερα από πριν.
Γιατί; Διότι χάνοντας την ψυχραιμία
μου, έχασα και το παιχνίδι.
Είμαι μία παράπλευρη απώλεια μιας
πραγματικότητας.
Για να είμαι ειλικρινής εγώ έχω το
πρόβλημα με το κινητό και όχι το
παιδί μου.
Το αισθάνομαι ως μία απειλή. Μου
στερεί αρκετό από τον πολύτιμο
χρόνο που θα ήθελα να αφιερώσω
στην σχέση μαζί του. Είναι ο αντίπαλος που δεν μπορώ να νικήσω.
Εγώ πρέπει να βρω το τρόπο να
κερδίσω τον διαθέσιμο χρόνο του.
Tην ίδια στιγμή μου τραβάει την
προσοχή μία συγκεκριμένη προεκλογική δέσμευση του νικήτη των
πολιτειακών εκλογών της ΝΝΟ Κρίς
Μινς.
Η απογόρευση χρήσης των κινητών τηλεφώνων σε όλα τα κρατικά
σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Για όσους δεν το γνωρίζουν ισχύει
ολική απαγόρευση χρήσης κινητών

συσκευών ήδη στα δημόσια γυμνάσια σε τρεις πολιτείες ( Βικτώρια,
Δυτική Αυστραλία και Τασμανία).
Το μέτρο απαγόρευσης βρίσκεται
σε διαδικασία υλοποίησης στην πολιτεία της Δυτικής Αυστραλίας και
στην Βόρεια Επικράτεια.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη τέτοιες
πρωτοβουλίες ενώ κινούνται προς
στην θετική κατεύθυνση δεν είναι
αρκετές.
Πρώτα απ’όλα μην κοροδιευόμαστε.
Το πρόβλημα της χρήσης των κινητών και του διαδικτύου γενικότερα
από τις νεαρές ηλικίες δεν αφορά
μόνο τα σχολεία. Τα παιδιά περνάν
μόλις 30 ώρες την εβδομάδα μέσα
σε μαθητικές δομές. Τις υπόλοιπες
80+ ώρες μπορούν εάν τους επιτραπεί να τις περάσουν μπροστά απο
μία οθόνη κινητού ή οποισδήποτε
άλλης συσκεύης.
Δεν ξέρω εάν είναι δόκιμη η σύγκριση της χρήσης των κινητών ή
γενικότερα των μέσων κοινωνικής
δικτύωσης με την κοινωνική μάστιγα μιας άλλης εποχής, εννοώ το κάπνισμα.
Νομίζω ότι έχουμε μετατρέψει τα
παιδιά μας σε αμετανόητους “διαδυκτιακούς καπνιστές” και απορούμε
γιατί “βήχουν” το πρωί.
Αυτό για το οποίο είμαι σίγουρος
είναι ότι συντονισμένες και καλά
μελετημένες στρατηγικές αντιμετώπισης στο τέλος αποδίδουν.
Αν και δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμη σε έγκριτα ιατρικά περιοδικά
μελέτες που αφορούν τις αρνητικές συνέπειες στο ανθρώπινο οργανισμό από την υπερβολική χρήση ηλεκτρονικών συσκευών «χωριό
που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει».
Η υπέρμετρη χρήση τους ειδικά σε
νεαρές ηλικίες μπορεί να αποτελέσει αιτία σοβαρότατων ψυχολογικών προβλημάτων.
Αν ο καπνιστής και το κάπνισμα κατέληξαν να μεταλαχθούν απο trendy
σε κοινωνικό παρία αυτό οφείλεται
αρχικά σε μία επίμονη και χρονοβόρα εκστρατεία ενημέρωσης για
τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος. Σταδιακά προστέθηκαν η
υψηλή φορολογία, η σταδιακή απογόρευση σε κλειστούς δημόσιους
και ιδιωτικούς χώρους και η απογόρευση διαφήμιστικών σπότ.
Ο παράγοντας που έκανε την διαφορά ήταν όταν οι νέες γενιές συνειδητοποίησαν ότι το κάπνισμα κάνει
κακό στην υγεία. Τότε τελείωσαν
όλα.
Εάν ο νεοεκλεγείς Πρέμιερ επιθυμεί
να μην παραμείνουν οι εξαγγελίες
του ευσεβείς πόθους θα χρειαστεί
πρωτίστως να αναθέσει το εγχείρημα στις νεότερες γενιές.