Η θεά της τύχης και η θεά της σύνεσης
Για τις προτάσεις τους σε τρεις
βασικούς τομείς θα κριθούν
από το εκλογικό σώμα τα
κόμματα και οι κομματικοί συνασπισμοί στις πολιτειακές
εκλογές της Νέας Νότιας Ουαλίας
αυτή την εβδομάδα.
Αν μη τι άλλο σε αυτά τα πεδία
έχουν συγκεντρώσει το σύνολο της
πολιτικής τους πειθούς.
Προτάσεις που αφορούν το κόστος
διαβίωσης, την δυνατότητα αγοράς
πρώτης κατοικίας και τη διαχείριση του φαινομένου του τζόγου.
Τα δύο πρώτα πεδία έχουν, σε μικρότερο η μεγαλύτερο βαθμό, να
κάνουν με τις κάθε είδους «αγορές» και τους νόμους που τις διέπουν.
Το τρίτο όμως, αυτό της «γάγγραινας» του νόμιμου τζόγου, αναδεικνύει μία διαχρονική αδυναμία διαχείρισης και αντιμετώπισης ενός
φαινομένου της πολιτικής ελίτ,
ουσιαστικά μιας κοινωνικής ήττας,
για το οποίο ενώ υποστηρίζει ότι ερόντων που το διέπουν ως
ένα από τα κύρια θέματα της προεκλογικής του εκστρατείας, αυτό
σημαίνει ότι το παιχνίδι είναι χαμένο.
Δεν θα κρίνω τις προτεινόμενες
πολιτικές για την αντιμετώπιση του
φαινομένου των Poker machines.
Πρώτον γιατί είναι βαθιά υποκριτικό καθώς νομοτελειακά τα «μηχανάκια» και οι χρήστες του ανήκουν
σε μία άλλη εποχή και αργά ή γρήγορα θα ξεπεραστούν από την ίδια
την τεχνολογική εξέλιξη. Δεύτερον
διότι οι όποιες προτάσεις είναι
χρονοβόρες και αμφιβόλου αποτελέσματος. Ο χρόνος είναι χρήμα,
στην κυριολεξία. Και τρίτον διότι
δεν καταπολεμούν τον «ελέφαντα
στο δωμάτιο» που ακούει στο όνομα διαδικτυακός τζόγος.
Φοβάμαι που το λέω άλλα οι πολιτειακές κυβερνήσεις της ΝΝΟ «τζογάρουν» με τον ιντερνετικό τζόγο.
Και η στατιστική λέει ότι όποιος
τζογάρει… χάνει. Το τραγικό είναι
ότι τα δυνητικά θύματα θα είναι η
γενιά των παιδιών μας.