Για το καλό μας

Για το καλό  μας

Πρέπει να κάνουμε τα πάντα
προκειμένου να ελέγξουμε
την ανοδική τάση των τιμών.
Είναι αδήριτη ανάγκη να δώσουμε προτεραιότητα στην αντιμετώπιση της συγκρεκριμένης παθογένειας
των αγορών που απειλεί την αγοραστική δύναμη των δολλαρίων που
έχουμε στην τσέπη μας.
Μα καλά πως φτάσαμε εδώ, θα ρωτήσει ο μέσος (εισοδηματικά) Αυστραλός πολίτης.
Δεν ήταν ηλίου φαεινότερο ότι θα καταλήγαμε σε μία τέτοια κατάσταση.
Δεν το είχαν προβλέψει;
Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από τiς δηλώσεις το Philip Lowe, επικεφαλής
της Ομοσπονδιακής τράπεζας Αυστραλίας, ο οποίος πριν ένα μόλις χρόνο
καθησύχαζε τους πάντες δηλώνοντας
ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν αμετάβλητα μέχρι το 2024.
Και ο κόσμος συνέχισε να χρεώνεται.
Δεν είναι η ώρα για απόδοση ευθυνών αυτή την στιγμή. Αντίθετα είναι η
ώρα υιοθέτησης επώδυνων μεν αλλά αναγκαίων αποφάσεων. Αυτή είναι
η στερεοτυπική (με δόση κυνισμού)
απάντηση του κυρίου Lowe, με την
βοήθεια όλων των mainstream μέσων
μαζικής ενημέρωσης.
Για το καλό μας.
Είναι οι ίδιες πηγές ενημέρωσης που
τα δύο τελευταία χρόνια ανέλαβαν ουσιαστικό ρόλο στην διάχυση των κυβερνητικών προτροπών, ότι πρέπει
να πέρνουμε προφυλάξεις όταν βγαίνουμε, να κάνουμε τουλάχιστον δύο
υποχρεωτικές δόσεις του εμβολίου και
να δουλεύουμε από το σπίτι μας.
Για το καλό μας.
Μέχρι τώρα η πίεση αφορούσε την
κοινωνικότητά μας, τον τρόπο και
τόπο αλλεληεπίδρασης τόσο στην καθημερινότητά μας όσο και στον εργασιακό μας χώρο.
Την τελευταία περίοδο, έχω την εντύπωση, ότι επιχειρείται μία μιντιακή
εκστρατεία που σκοπό έχει να μας πείσει ότι πρέπει να επωμισθούμε αγόγγυστα και την μείωση της αγοραστικής
δύναμης του διαθέσιμου εισοδήματός
μας, λόγω της αύξησης των επιτοκίων
και του πληθωρισμού.
Για το καλό μας.
Την ίδια ώρα αναζητώντας την ειρήνη
εξοπλιζόμαστε για σενάρια πολέμου,
δαπανώντας πρωτοφανή ποσά για την
αμυντική μας θωράκιση.
Για το καλό μας.
Και το κερασάκι στην τούρτα προέκυψε από ένα σαρδάμ του Ομοσπονδιακού Υπουργού Οικονομικών Jim
Chalmers, ότι είναι πολύ πιθανό να
προκύψει δημοσιονομικό πλεόνασμα
του κρατικού προυπολογισμού.
Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι
τα φορολογικά έσοδα υπερβαίνουν τις
κρατικές δαπάνες.
Ενδιαφέρον να δούμε πως και σε
ποιους θα ανακατανεμηθεί το πλεόνασμα.
Γιατί τι νόημα έχουν τα πλεονάσματα
εάν δεν ξαναγύρισουν στους φορολογούμενους πολίτες, ιδιαίτερα σε μια
εποχή κρίσης.
Για το καλό μας.